بررسی تغییرات الکتروکاردیوگرام بر اساس شاخص‌های ایسکمیک مینه‌سوتا در بیماران دیابتی نوع دو و رابطه آن با عواملخطرساز قلبی ـ عروقی

مقدمه: در مطالعات اپیدمیولوژیک جهت براورد ایسکمی عروق قلبی از تغییرات الکتروکاردیوگرام بر اساس شاخص‌های مینه‌سوتا استفاده می‌شود. این مطالعه به منظور بررسی این تغییرات و رابطه آنها با عوامل خطرساز عروق کرونر در بیماران دیابتی شناخته شده تیپ 2 انجام شده است. مواد و روش‌ها: این پژوهش به صورت یک مطالعه مقطعی بر روی 2350 بیمار دیابتی در مرکز تحقیقات غدد و متابولیسم اصفهان که به روش نمونه‌گیری تصادفی آسان انتخاب شدند، در سال 1381 انجام گردیده است. بعد از ثبت مشخصات و معاینه بالینی و آزمایش‌های پاراکلینیک، از بیماران الکتروکاردیوگرام با 12 اشتقاق گرفته و بر مبنای کدهای مینه‌سوتا در سه گروه بررسی شد: گروه اولProbable coronary artery disease شامل کدهای 1-1 و 1-2، 1-7؛ گروه دومPossible coronary artery disease شامل کدهای 3-2 و 4-1 همراه با 3،2 و 1-5؛ و گروه سوم Unlikely coronary artery disease شامل سایر کدهای مینه‌سوتا و الکتروکاردیوگرام‌های طبیعی. بیماران از نظر متغیرهای سن، مدت ابتلا به دیابت، نمایه توده بدنی، هموگلوبین گلیکوزیله، پرفشاری خون و اختلالات چربی خون، پروتئینوری و مصرف سیگار بررسی شدند. یافته‌ها: شیوع تغییرات الکتروکاردیوگرافی در گروه اول (Q بزرگ و QS) در مردان شایع‌تراز زنان (8/9% در مقابل 3%، 0004/0p